Na een zoektocht van vijfentwintig jaar, door boeken, therapieën, workshops, medicijnreizen en meditatie,

viel het besef, stil:
er valt niets te zoeken.
Alles wat ik zocht, was er altijd al, hier, in het ene punt, dit ene moment.

Identiteit smolt weg.
De drang om iets te fixen, te verbeteren of te overstijgen, verdampte in aanwezigheid.
Zelfhulp werd Zelfherinnering.

Wat overbleef was eenvoud.
Adem.
Aanwezigheid.
Een diep luisteren naar het leven dat zich ontvouwt van binnenuit.